Ομιλία του Υπουργού Υγείας κ. Μιχάλη Δαμιανού στο μνημόσυνο των Ηρώων της Κοινότητας Γαλάτας

Ελληνίδες και Έλληνες,

Με αισθήματα συγκίνησης και υπέρτατου σεβασμού, είμαστε σήμερα εδώ, για να μνημονεύσουμε και να τιμήσουμε τους ήρωες του χωριού Γαλάτα. Ένα χωριό διαμάντι στην καρδιά της κοιλάδας Σολέας, με μακρόχρονη ιστορία. Σε αυτήν συμπεριλαμβάνονται και οι ήρωες της, τη θυσία των οποίων τιμάμε και μνημονεύουμε σήμερα.

Αγαπητοί μου,

Πολύ γλαφυρά ο εθνικός μας ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης στο ποίημά του η 9η Ιουλίου αναφέρει:

«Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,
κανένας δεν εβρέθηκεν για να την ι-ξηλείψη,
κανένας, γιατί σιέπει την που τα ‘ψη ο Θεός μου.
Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψει!
Σφάξε μας ούλους κι ας γενεί το γαίμαν μας αυλάκιν,
κάμε τον κόσμον μακελλειόν και τους Ρωμιούς τραούλλια,
αμμά ξερε πως ίλαντρον όντας κοπεί καβάκιν
τριγύρου του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια».

Τα προφητικά αυτά λόγια του ποιητή επιβεβαιώνονται διαχρονικά μέσα από τη μακραίωνη ιστορία του Κυπριακού Ελληνισμού, η οποία είναι διάσπαρτη με τις θυσίες των ηρώων μας. Γενιές και γενιές Κυπρίων γαλουχήθηκαν με τις αξίες της φιλοπατρίας, της ελευθερίας. Ποτέ δεν δείλιασαν και ποτέ δεν πτοήθηκαν. Ακόμη και αν οι αγώνες ήσαν άνισοι, ακόμη και αν η προδοσία ελλόχευε, δεν ταλαντεύτηκαν ποτέ. Πάντα έτοιμοι να θυσιάσουν ακόμη και τη ζωή τους για «μια κόρη πανώρια», όπως αναφέρει ο ήρωας-ποιητής Ευαγόρας Παλληκαρίδης.

Η ηρωική θυσία των έξι παλικαριών της Γαλάτας, του Χρύσανθου Μυλωνά, του Ευαγόρα Παπαχριστοφόρου, των αδελφών Ανδρέα και Ιάκωβου Γερούδη, του Γεώργιου Ζαχαρία και του Πανίκου Αθανασίου εν ώρα καθήκοντος, σε διαφορετικές περιόδους στη σύγχρονη κυπριακή ιστορία, αποτελεί ακριβώς την τρανή και διαχρονική απόδειξη ότι ο λαός μας ποτέ δεν υπέκυψε, αλλά αντιθέτως έδωσε πολλούς και σκληρούς αγώνες, και θα συνεχίζει ακόμη να δίνει, ωσότου να λυτρωθεί από την κατοχή και την καταπάτηση των ανθωπίνων του δικαιωμάτων.

Ο Ανδρέας Γερούδης ήταν τελειόφοιτος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας, όταν στην εξέγερση των Τούρκων το 1964, πήγε μαζί με άλλους νέους στην Πάφο, για να υπηρετήσει την πατρίδα. Πήρε μέρος στην μάχη του Κτήματος, που έγινε στις 9 Μαρτίου του 1964, όπου εκεί έπεσε μαχόμενος ηρωικώς.

Ο Γεώργιος Ζαχαρία, το 4ο παιδί του Ιωάννη Ζαχαρία και της Αμαλίας Ιωάννου, υπηρετώντας τη στρατιωτική του θητεία, έχασε τη ζωή του σε ατύχημα, ενώ βρισκόταν σε διατεταγμένη αποστολή στον Πενταδάκτυλο τον Αύγουστο του 1972 σε ηλικία μόλις 20 ετών.

Ο Ιάκωβος Γερούδης, αδελφός του Ανδρέα Γερούδη, ενώ οδηγούσε το αυτοκίνητο του διοικητή του στην Κερύνεια, στις 22/07/1974, πυροβολήθηκε από τους Τούρκους, που είχαν εισβάλει τότε στο νησί, και σκοτώθηκε βυθίζοντας για δεύτερη φορά στο πένθος την οικογένειά του.

Τη ζωή του, κατά τη διάρκεια των τραγικών γεγονότων του 1974, έδωσε και ο Πανίκος Αθανασίου. Ο Πανίκος Αθανασίου, κατά το 1974, ήταν πολυβολητής στα φυλάκια του Αγίου Παύλου, κοντά στην ΕΛΔΥΚ. Στις 15 Αυγούστου ο Πανίκος βρισκόταν στο χαράκωμα με το πολυβόλο του. Εκείνη την ημέρα γίνονταν σκληρές μάχες με τους Τούρκους εισβολείς. Οι δυνάμεις των Τούρκων ήταν πολλές, και κατάφεραν να μπουν στο φυλάκιο του Πανίκου. Αμέσως πυροβόλησαν εν ψυχρώ τον Πανίκο και τους άλλους δύο συμπολεμιστές του. Τάφηκε στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο Λακατάμιας. Αργότερα τα οστά του ενταφιάστηκαν στο κοιμητήριο της Κοινότητάς του, της Γαλάτας.

Τα ξαδέρφια Χρύσανθος Μυλωνάς και Ευαγόρας Παπαχριστοφόρου έδωσαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα του 1955-‘59. Ο Χρύσανθος Μυλωνάς ήταν αντάρτης της ΕΟΚΑ, ενώ ακόμη φοιτούσε στην Ε΄ τάξη του Γυμνασίου Σολέας. Υπηρετούσε τον αγώνα μαζί με τον ξάδελφό του Ευαγόρα Παπαχριστοφόρου από τον Κάτω Αμίαντο. Και οι δύο φονεύθηκαν άναντρα από επίορκο συναγωνιστή τους, δίπλα από το κρησφύγετό τους, στην περιοχή της Γαλάτας Άλιγνος, στις 07/10/1957.

Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες,

Πολλές φορές μπορεί να διερωτόμαστε · πού βρίσκουν οι νέοι της Kύπρου το θάρρος να ρίχνονται ολόψυχα στον Aγώνα, αψηφώντας τον θάνατο; Πώς οι μανάδες δίνουν έτσι απλά την ευχή τους στον γιο τους, ενώ ξέρουν πως πιθανώς να χαθεί για την πατρίδα; O λόγος είναι απλός, και είναι το ήθος των νέων μας που σφυρηλατείται μέσα από τα φωτεινά παραδείγματα της εθνικής μας παράδοσής, αλλά και της ορθόδοξης πίστης μας. Είναι οι νέοι μας που γαλουχούνται με τις πανανθρώπινες αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Είναι η δύναμη που έχουν να υπερβαίνουν τον εαυτό τους και να αναζητούν τα ιδανικά της φυλής μας. Πολεμούν για την πατρίδα και το κοινό καλό, όπως σοφά παροτρύνει ο ο Mακρυγιάννης.

Οι θυσίες των ηρώων μας αποτελούν για εμάς σήμερα φάρο, αλλά και οδοδείκτη για την απελευθέρωση του πολύπαθου νησιού μας από τον Τούρκο κατακτητή. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να σταθούμε κατώτεροι των περιστάσεων. Είναι αδήριτη η ανάγκη να δώσουμε τον δικό μας αγώνα, σε ένα διαφορετικό επίπεδο, το πολιτικό, για να καταφέρουμε την πολυπόθητη απελευθέρωση και επανένωση του νησιού μας. Δεν μπορούμε να υποβαθμίσουμε και να διαγράψουμε τις ευθύνες μας απέναντι στην ιστορία, απέναντι στα παιδιά μας, απέναντι στις επόμενες γενιές. Το όραμα και η ελπίδα της επανένωσης της πατρίδας μας, και της επιστροφής στην κατεχόμενη γη μας, μέσα από μια ειρηνική, βιώσιμη, λειτουργική και δίκαιη λύση συνεχίζει και σήμερα να αποτελεί τον αμετάθετο στόχο μας. Μια λύση που θα βασίζεται στο διεθνές δίκαιο και τα σχετικά Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, και θα εδράζεται στις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).

Παράλληλα, έχουμε επαναλάβει πολλές φορές την ετοιμότητά μας να προσέλθουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Έχουμε τονίσει πως η μόνη λύση στο Κυπριακό πρόβλημα είναι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, όπως περιγράφεται στα Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.

Ταυτόχρονα, ο Πρόεδρος και η Κυβέρνηση βρίσκονται σε στενή συνεργασία και απόλυτο συντονισμό με την Ελληνική Κυβέρνηση, και κινούνται σε όλα τα επίπεδα, προκειμένου να αξιοποιήσουμε τον διεθνή παράγοντα και την εμπλοκή της ΕΕ.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η πρόσφατη συνάντηση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Χριστοδουλίδη στον Λευκό Οίκο με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ κ. Joe Biden, η οποία αποτελεί την κορύφωση της πορείας στρατηγικής και ουσιώδους σύσφιγξης των σχέσεων Κυπριακής Δημοκρατίας-ΗΠΑ. Συνιστά, ταυτόχρονα, απτή ένδειξη του συνεχούς διευρυνόμενου διπλωματικού αποτυπώματος της Κυπριακής Δημοκρατίας σε μια κρίσιμη περίοδο για την περιοχή και για το παγκόσμιο, καθώς και αναγνώριση του σημαντικού ρόλου που επιτελεί.

Αγαπητοί μου,

Οι χιλιάδες νεκροί, οι αγνοούμενοι, οι πρόσφυγες, οι εγκλωβισμένοι και η συνεχιζόμενη για 50 χρόνια κατοχή του 37% των πατρογονικών μας εδαφών από τον τουρκικό Αττίλα είναι μια μόνιμη πληγή στις ψυχές μας κι ένα δυσβάστακτο χρέος απέναντι στα ηρωικά παλικάρια μας, που θυσιάστηκαν υπερασπιζόμενα την Κυπριακή Δημοκρατία και την εδαφική της ακεραιότητα.

Κλείνουμε, λοιπόν, σήμερα ευλαβικά το γόνυ στους ήρωές μας, αλλά και στις οικογένειές τους, και δίνουμε την υπόσχεση για συνέχιση του αγώνα. Γιατί μόνο έτσι θα δικαιωθούν οι θυσίες των ηρώων της Γαλάτας και όλων των ηρώων της πολύπαθης πατρίδας μας, και θα υπάρξουν οι σωστές προϋποθέσεις για την οικοδόμηση μιας ευημερούσας και σύγχρονης χώρας, που θα αποτελέσει γέφυρα ειρήνης και συνεργασίας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Τιμή και δόξα στους ήρωες μας.