Παιδεία στο έλεος της Πανδημίας

Πριν από δέκα περίπου μήνες η Κύπρος εισήλθε για πρώτη φορά σε αυστηρή καραντίνα, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει το πρώτο κύμα ενός αγνώστου ιού. Η είσοδος του κορονοϊού στη ζωή μας έφερε πρωτόγνωρες συνθήκες τις οποίες έπρεπε να αντιμετωπίσουμε.
Ήταν τότε που πέραν από κομματικές διαφορές και εκ διαμέτρου αντίθετες προσεγγίσεις, όλοι νιώσαμε την υποχρέωση να βρεθούμε στο ίδιο χαράκωμα και να στηρίξουμε αυτούς που βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή. Στηρίξαμε, με κάθε τρόπο, τις υπηρεσίες που κλήθηκαν να σηκώσουν το μεγαλύτερο βάρος, ενώ δείξαμε κατανόηση και ανοχή σε λάθη και παραλείψεις στους χειρισμούς της κυβέρνησης που ήταν αναμενόμενα. Ήταν τότε που δεν είχαμε αντιληφθεί τις προεκτάσεις αυτής της πανδημίας που εξελισσόταν σε εφιάλτη χωρίς τελειωμό.
Με απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και ανυπολόγιστες οικονομικές ζημιές, ο πλανήτης κατάφερε σταδιακά να πετύχει την έξοδο από το πρώτο κύμα της πανδημίας. Ωστόσο, πολλοί ήταν αυτοί που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για τη δεύτερη αναζωπύρωση του ιού που δεν άργησε να έρθει. Η Κύπρος, όπως και οι υπόλοιπες χώρες, έπρεπε να προετοιμαστούν για ένα νέο διαφαινόμενο lockdown. Με την εμπειρία, δηλαδή, που αποκόμισαν από τη πρώτη φάση της πανδημίας να επιχειρήσουν να ελαχιστοποιήσουν τις επιπτώσεις που κάθε άλλο παρά κόπασαν από την πρώτη έξαρση του ιού.
Εκεί, όμως, που πραγματικά βλέπουμε να δημιουργούνται μη αποδεκτές καταστάσεις, είναι στον τομέα της παιδείας. Αφού πρώτα άδειασαν οι σχολικές αίθουσες λόγω κρουσμάτων και στενών επαφών, τώρα πλέον, στο πλαίσιο του lockdown, μαθητές και εκπαιδευτικοί επικοινωνούν μέσω της τεχνολογίας. Όσον αφορά την εξ αποστάσεως μάθηση, δέκα μήνες από το πρώτο lockdown, ακόμα συνεχίζονται οι συζητήσεις για τις ελλείψεις στην υποδομή των σχολείων, τα προβληματικά δύκτια, ακόμη για το γεγονός ότι υπάρχουν μαθητές που δεν έχουν τον απαιτούμενο εξοπλισμό. Σε γενικές γραμμές, η δημόσια εκπαίδευση κάθε άλλο παρά εικόνα ετοιμότητας εκπέμπει. Κι όταν δεν κατάφεραν οι αρμόδιες του Υπουργείου Παιδείας να αντιμετωπίσουν τα πρακτικά ζητήματα, αλήθεια με ποιο στρατηγικό πλάνο θα καλύψουν τα μαθησιακά κενά που άφησε η περσινή σχολική χρονιά αλλά και η φετινή; Να μην ξεχνάμε πως η εξ αποστάσεως εκπαίδευση είναι λύση ανάγκης και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστά την παραδοσιακή εκπαίδευση στη σχολική αίθουσα.
Μετά από δέκα μήνες στην εποχή της πανδημίας, το Υπουργείο Παιδείας, όφειλε να είναι καλύτερα προετοιμασμένο για να αντιμετωπίσει τα άμεσα ζητήματα που προέκυψαν και να είναι σε θέση να ανταποκριθεί μακροπρόθεσμα στις πληγές που μας αφήνει η πανδημία. Δυστυχώς όμως δεν φαίνεται να ακούει κανείς εκεί.