Ομιλία του Υπουργού Υγείας κ. Μιχάλη Δαμιανού στην αντικατοχική εκδήλωση της Πολιτιστικής Κίνησης Ξυλοτύμπου για τα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή

Πέρασαν ήδη 50 χρόνια, μισός αιώνας, από την τραγωδία που βίωσε η πατρίδα μας το 1974 με τη βάρβαρη εισβολή των Τούρκων και την κατοχή ενός μεγάλου μέρους της πατρίδας μας. Πενήντα ολόκληρα χρόνια προσφυγιάς, 50 χρόνια αγνοουμένων, 50 χρόνια διαίρεσης του νησιού, 50 χρόνια καταστροφής της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, αλλά, παράλληλα, και 50 χρόνια αγώνα και προσπάθειας λύσης του Κυπριακού προβλήματος.

Οι σειρήνες θα ηχήσουν δυστυχώς και πάλι σε λίγες μέρες, ως μια ανατριχιαστική υπόμνηση του ολέθρου και της καταστροφής, που συνέβη στον τόπο μας, αλλά, παράλληλα, θα αποτελέσουν εγερτήριο συνείδησης και μνήμης, για να μην ξεχάσουμε την υποχρέωσής μας προς όλους τους νεκρούς, τους αγνοούμενους, τους πρόσφυγες ότι ποτέ δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε για να ελευθερωθεί η πατρίδα μας.

Οι Τούρκοι, είναι γνωστό, ότι καραδοκούσαν χρόνια ολόκληρα, ώστε να βρουν ευκαιρία να πραγματοποιήσουν τα επεκτατικά τους σχέδια. Και δυστυχώς το πραξικόπημα της Χούντας και των εδώ συνεργατών της άνοιξε τις πύλες στον Αττίλα, για να πετύχει τον στόχο της κατάληψης της μισής Κύπρου. Με πρόσχημα την αποκατάσταση της έννομης τάξης εισέβαλε, σκόρπισε τον θάνατο και την οδύνη και κατέλαβε, και εξακολουθεί να κατέχει παράνομα, το 37% του νησιού μας. Νεκροί, αιχμάλωτοι, αγνοούμενοι, πρόσφυγες, εγκλωβισμένοι. Φρικτά εγκλήματα, που παραμένουν ατιμώρητα, και θύματα, που ακόμη αναμένουν δικαίωση. Η 15η Ιουλίου σηματοδοτεί την απαρχή των δεινών του τόπου μας.

Αγαπητοί μου,

Με την τουρκική εισβολή του 1974 χιλιάδες πρόσφυγες κατέφθασαν στη φιλόξενη κοινότητα της Ξυλοτύμπου. Μόλις έφτασαν, όλοι άνοιξαν τα σπίτια τους. Διέθεσαν τα πάντα και τους συμπαραστάθηκαν με πολλή αγάπη και συμπόνοια.

Η κοινότητα της Ξυλοτύμπου, η οποία στάθηκε βράχος δίπλα στους ξεριζωμένους, δυστυχώς μετρά κι εκείνη τις δικές της ανθρώπινες απώλειες κατά περίοδο του 1974. Οι δέκα ήρωες της Ξυλοτύμπου, Ζαχαρίας Σπύρου, Αδάμος Αδάμου, Ανδρέας Σεργίου, Αντώνης Πολυδώρου, Γεώργιος Δημητρίου, Μιχάλης Μιχαήλ, Παύλος Γεωργίου Παύλου, Παύλος Κυριάκου Παύλου, Σωτήρης Γεωργίου και Χρίστος Πέτρου θα παραμένουν για πάντα στη μνήμη μας, να μας θυμίζουν το βαρύ χρέος που έχουμε στην πατρίδα μας, η οποία πλέον μετρά μισό αιώνα διαιρεμένη.

Φίλες και φίλοι,

Οι προσπάθειες για επίλυση του Κυπριακού από το 1975 και έκτοτε συνεχίζονται με πολλά σχέδια, εισηγήσεις και πολλαπλές προσεγγίσεις. Η Τουρκία και το ψευδοκράτος με διάφορα προσκόμματα και προφάσεις, αλλά και με νέες απαιτήσεις, τορπιλίζουν την οποιαδήποτε προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος. Παράλληλα, το παράνομο καθεστώς συστηματικά αλλοιώνει τον δημογραφικό χαρακτήρα των κατεχόμενων μας περιοχών, καθώς και καταστρέφει την πολιτιστική μας κληρονομιά. Επιχειρείται επίσης με διπλωματικές προσπάθειες να πετύχει την αναγνώριση του παράνομου μορφώματός.

Όμως ο λαός μας δεν εκφοβίζεται, ούτε παραιτείται του δίκαιου αγώνα του. Γι’ αυτό και το σύνθημα «Δεν ξεχνώ» οφείλει να παραμένει το λάβαρο κάθε Έλληνα της Κύπρου. Σημαντικός ο ρόλος της παιδείας, ώστε οι νέες γενιές να γνωρίζουν την ιστορία της πατρίδας μας. Επίσης, θα πρέπει να διατηρηθούν οι μνήμες των κατεχομένων εδαφών μας ζωντανές με την εκμάθηση των ιστορικών τοπωνύμιων της κατεχόμενης πατρίδας μας.

Η ευθύνη των παλαιοτέρων τεράστια, ώστε να μεταλαμπαδεύσουν τον πόθο και την πίστη για επιστροφή στα σκλαβωμένα χωριά και τις πόλεις μας στις νέες γενιές με τις ζωντανές τους μαρτυρίες. Παράλληλα, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε διεθνώς πως στην Κύπρο δεν υφίσταται ένα δικοινοτικό πρόβλημα, αλλά ένα πρόβλημα εισβολής και κατοχής, παράνομου εποικισμού και καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έχουμε υποχρέωση να αναδείξουμε τη σημασία της εξεύρεσης μιας λύσης με σωστό περιεχόμενο, αποδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο τη σοβαρότητα της πλευράς μας, αλλά, ταυτόχρονα, και την ακρότητα των θέσεων που η Τουρκία καταθέτει.

Κυρίες και κύριοι,

Η φετινή τραγική επέτειος των 50 χρόνων από την τουρκική εισβολή συμπίπτει με την συμπλήρωση 20 χρόνων από την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η ένταξή της Κύπρου, τον Μάιο του 2004, στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν το επιστέγασμα επίμονων και πολύχρονων διπλωματικών χειρισμών και πλήρους συντονισμού Αθηνών και Λευκωσίας. Αναμφίβολα, αποτελεί τη σημαντικότερη επιτυχία, έναν ιστορικό σταθμό στη σύγχρονη κυπριακή ιστορία, ειδικότερα μετά την τραγική εισβολή του 1974. Η Κυπριακή Δημοκρατία μέσω της ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση ενισχύει την προάσπιση των δικαίων του λαού μας, αλλά και την κρατική της υπόσταση.

Η χώρα μας ως πλήρες και ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί έναν δημιουργικό εταίρο με ενεργό εμπλοκή, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της, στην αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων της εποχής μας. Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει αποδείξει εμπράκτως στη διεθνή κοινότητα ότι αν και μικρή μπορεί να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στην επίλυση διεθνών προβλημάτων, με πρόσφατο παράδειγμα τη δημιουργία ανθρωπιστικής γέφυρας παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας προς την Γάζα.

Καλούμε λοιπόν την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη διεθνή κοινότητα, ν’ αναλάβουν πρωτοβουλίες, ώστε η Κύπρος να πάψει να αποτελεί το μοναδικό ευρωπαϊκό κράτος που τελεί υπό καθεστώς κατοχής. Να εντείνουν και να συντονίσουν τις πιέσεις προς την Τουρκία, προκειμένου να σεβαστεί τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Να χρησιμοποιήσουν την πιλοτική και διπλωματική τους επιρροή προς την Τουρκία, ώστε να τερματίσει τις παράνομες μεθοδεύσεις της και την προσπάθεια δημιουργίας νέων τετελεσμένων και να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με στόχο μια διαρκή συνολική διευθέτηση του Κυπριακού, που θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες ολόκληρου του κυπριακού λαού, Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Αρμενίων, Μαρωνιτών και Λατίνων.

Από την έναρξη της διακυβέρνησης του Προέδρου Χριστοδουλίδη, βασικότερη προτεραιότητά του παραμένει η προώθηση της επίλυσης του Κυπριακού και η επανένωση της Κύπρου.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επανέλαβε πολλές φορές την ετοιμότητά του να προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, τονίζοντας πως η μόνη λύση στο Κυπριακό πρόβλημα είναι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως περιγράφεται στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έλαβε έμπρακτα μέτρα προς την κατεύθυνση δημιουργίας ευνοϊκού κλίματος για επιστροφή στις συνομιλίες και οι προσπάθειες του ιδίου και της Κυπριακής Δημοκρατίας συνεχίζουν, παρά την άτεγκτη στάση της Τουρκίας και της τουρκοκυπριακής πλευράς, οι οποίες θέτουν όρους για επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και προωθούν το απαράδεκτο αίτημά για κυριαρχική ισότητα, η οποία είναι επί της ουσίας ένα και το αυτό με την επιδίωξη λύσης των δυο κρατών.

Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες,

Η διαίρεση και η διχοτόμηση της πατρίδας μας δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. «Τα σύνορα μας είναι στην Κερύνεια» και δεν θα σταματήσουμε ποτέ να το φωνάζουμε! Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τα όσα τραγικά συνέβησαν στην πατρίδα μας το καλοκαίρι του 74! Δεν πρέπει να ξεχάσουμε το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 1974 και την τουρκική εισβολή, γιατί λαός που ξεχνά την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει. Οφείλουμε, λοιπόν, να διατηρήσουμε άσβεστη τη μνήμη και να ενδυναμώσουμε την βούληση μας, λαού και πολιτείας, για την απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας. Και ναι, θα «Καρτερούμεν μέραν νύχταν», ακούραστα, μέχρι να ελευθερωθεί η πατρίδα μας, βάζοντας ο καθένας το δικό του λιθαράκι σε αυτήν την προσπάθεια.

Σε αυτήν την πατρίδα να δύναται ο κάθε πολίτης να απολαμβάνει των θεμελιωδών δικαιωμάτων του. Αυτό είναι το χρέος μας, αλλά και η υπόσχεσή μας στους ήρωές μας, τους νεκρούς μας, τους πρόσφυγες, τους αγνοούμενους και τους εγκλωβισμένους μας.

Αιωνία ας είναι η μνήμη των πεσόντων του 1974, οι οποίοι θυσίασαν τη ζωή τους για την πατρίδας μας. Διαβεβαιώνουμε τις οικογένειές τους και όλον τον Κυπριακό λαό ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα για την ελευθερία της Κύπρου μας.